Het team bestaat voor de helft uit mensen van het oorspronkelijke startup-bedrijf; de andere zes leden zijn er na de overname bijgekomen. Hoewel de zakelijke resultaten OK zijn, is er op een diepere laag iets aan de hand dat hun vitaliteit schaadt. Bij de oriënterende gesprekken blijkt dat er twee jaar na de overname in de achtergrond nog steeds in wij en zij gedacht wordt: de ouden versus de nieuwelingen, ‘toen deden we het zo’ versus ‘maar wat is het probleem om het anders te doen?’. Elk kamp vindt dat de ander er niets van snapt. Dit zie ik vaak in fusies en overnames waar tijdens de integratie de zakelijke kant onevenredig veel aandacht kreeg. Deze ongezonde dynamiek is des te pijnlijker in deze zorgzame onderneming die opvallend veel middelen aan ‘patient care’ besteedt.
Tijdens de tweedaagse nodig ik de ‘ouden’ uit samen te gaan staan en de ‘nieuwen’ tegenover hen. Beide in een hecht groepje, elk van hen kan de overkant goed zien. Ik vraag aan de ouden om ook hun vroegere collega’s erbij te denken. Iemand schiet meteen vol bij de herinnering van die pionierstijd. De nieuwen zien dus nu in gedachten een grotere groep tegenover hen. Aan de ouden vraag ik omgekeerd om zich ook de toekomstige collega’s, zelfs zij die nog niet eens zijn aangeworven, erbij te visualiseren. De ouden ‘zien’ daarmee in gedachten op hun beurt nu een grotere groep. Er is volle aandacht.
Dan vraag ik de nieuwelingen de volgende zinnen uit te spreken. Samen, traag, zin voor zin, kijkend naar de ouden. De ouden herhalen, zin voor zin. ‘Jullie waren eerst.’ ‘Wij waren eerst.’ ‘Jullie werk van toen maakte het succes van vandaag.’ 'Ons werk van toen maakte het succes van vandaag.’ ‘Wij bouwen verder op jullie fundament.’ ‘Jullie bouwen verder op ons fundament.’ Ook al is er wat gegrinnik en ongemak bij dit onverwachte ritueel, de zinnen raken de ouden voelbaar diep.
Dan vraag ik de ouden de volgende zinnen uit te spreken. Samen, traag, zin voor zin, kijkend naar de nieuwelingen. De nieuwen herhalen, zin voor zin. ‘Wij waren eerst, jullie kwamen later.’ ‘Jullie waren eerst, wij kwamen later.’ ‘Wij hebben jullie kennis en kunde nodig.’ 'Jullie hebben onze kennis en kunde nodig.’ ‘Dank zij jullie kunnen wij samen nog beter patiënten dienen.’ ‘Dankzij ons kunnen wij samen patiënten nog beter dienen.’
Hier is een systemisch principe aan het werk: de vitaliteit van het geheel leidt eronder wanneer iets wezenlijks niet erkend of vergeten wordt. Erkennen en insluiten wie erbij hoort, heeft een positief effect op het werkklimaat en de verbinding nu en in de toekomst.
Drie maanden later; een terugkomdag. We overlopen wat er veranderd is sindsdien. Wij versus zij is geen issue meer, het is in die drie maanden niet meer naar boven gekomen. Zelfs niet bij de meest kritische van de ouden. Zij zei: ‘Het had me diep geraakt, dat ritueel van je. Ik keek toen meteen met andere ogen. Wat het ook was, het ligt achter ons. Wij werken nu anders samen.’
Ben jij een leider die de breuklijnen of pijnpunten in de geschiedenis van je team of organisatie een plek wil geven en zo vertrouwen wil bieden en groeiruimte wil vrijmaken? Bel dan vrijblijvend voor een afspraak.
Welkom! Filip Lowette +32 475 448719 flow@lowette.be