Eén keer, in februari 2005, heeft mijn vertrouwen op losse schroeven gestaan. Ik had net de cijfers van mijn boekjaar teruggekregen. Het zag er financieel erg beroerd uit. Het afgelopen jaar was er slechts één kleine opdracht geweest. Het was mijn meest windstille jaar. Aan de evenaar heb je die stiltegordel, ‘the doldrums’, waar je als zeiler soms weken in kunt blijven hangen. 2004 was mijn doldrum-jaar.
Mijn persoonlijke ontwikkeling vanaf 1998 maakte dat ik meer durfde mijn hart te volgen in mijn werk. Dat had er toe geleid dat klassieke strategieopdrachten mijn minder en minder aanspraken, en dat ik me meer wilde richten op ‘wat onder de tafel speelt’ in de directiekamer en bestuurskamer. Mijn gewone strategieopdrachten pasten niet meer bij me. Omdat ik dit uitstraalde, kwamen ze uiteraard ook niet meer. En de nieuwe samenwerkingsopdrachten bij directies en raden van bestuur kwamen nog niet vanzelf, mede doordat … ja, waardoor eigenlijk?
Met dat vertrouwen op losse schroeven verwees een goede vriendin me naar iemand die me beter bleek te kennen dat ik mezelf. Liefdevol en ongezouten kreeg ik te horen dat ik me inhield in wat ik te bieden had, dat ik opdrachtgevers die ik hoog inschatte niet mijn waarheid durfde te zeggen, dat ik daardoor mijn scherpte verloor. Dat ik de aardige jongen wilde zijn die mensen, en zeker de CEO, tevreden wil houden om niet weggestuurd te worden. Het was tijd om de wijze man te worden. Het was tijd voor het grote werk waar niet de lieve jongen, maar wel de vriendelijke man nodig is die scherp en direct ter zake komt. ‘Als u dat durft, met uw hart en uw scherpe blik, dan zult u zien dat men steeds meer naar u gaat vragen. U doet het goed, beter dan u denkt en u zult nog groot succes kennen als u zich durft te verlaten op het grote.’
Ik was ontroerd en voelde me erdoor gesteund.
Mijn vertrouwen was niet weg, het werd gewoon een lange periode goed op de proef gesteld. En tegen de zomer van dat jaar kwam de wind terug, het werk kwam. Werk dat echt bij me paste. Werk waarvan ik warm werd en bleef leren. Werk waar ik mijn hart en scherpte kon inzetten. En waarover ik feedback kreeg. Zoals: ‘Filip moet je erbij halen wanneer het gesprek gestopt is.’ Of ook: ‘Verfrissend hoe direct jij kunt zijn, zonder brutaal te worden’.
Ervaring die ertoe leidde dat ik in 2009 een leergang opzette waar je jouw eigen frequentie kan ontdekken.
O ja: mocht je dit lezen terwijl je in ‘the doldrums’ zit: vertrouw maar. De wind komt weer in de zeilen. Echt waar.
Wil je steun in een windstille periode? Dan heb ik iets voor jou. Lees hier meer over Ontdek je Eigen Frequentie, een programma op jouw maat waar je je licht én je schaduw van binnenuit ervaart.
Interesse, maar twijfel je of je de moed kan opbrengen en is er ook wat terughoudendheid? Bel dan voor een vrijblijvende intake. Welkom!
Filip Lowette +32 475 448719 flow@lowette.be