'Tijdens een vergadering haak ik af. En de dag erna heb ik spijt dat ik mijn mening niet gegeven heb toen het nodig was.’
Dat ‘afwezig worden’ is voor jou een reactie geworden, een onbewuste respons. Maar je begint er last van te krijgen. ‘Is er een andere weg mogelijk?’, vraag je jezelf af.
Vaak passen onbewuste reacties goed bij wat de situatie vereist. Maar andere onbewuste reacties passen niet bij wat nodig is. Meestal is ons arsenaal van gepaste spontane reacties vrij beperkt. Die hebben we onszelf aangeleerd naar aanleiding van wat in een vroegere situatie nodig was. En in de loop der tijd is het een automatisme is geworden. Daarom gaat het ook aan de gang op momenten waar deze respons helemaal niet geschikt is.
Stilstaan bij je levensverhaal is heel nuttig om je onbewuste automatismen te leren kennen. Wat je als kind en jongere meemaakte, en hoe je toen vaak noodgedwongen daarmee omging, is nu nog zichtbaar in hoe je leiding neemt. De gebeurtenissen van toen en hoe je daarop reageerde, hoef je noch te ontkennen, noch te cultiveren. Maar hoe beter je je verleden kent, hoe beter hij je dient als stevige bodem en bekende bron. En hoe beter je je verleden kent, des te beter kan je niet werkzame lijnen doorknippen en achterlaten wat nu niet meer dient.
‘Tijdens de directievergadering gisteren merk ik dat ik bezwaar heb. Ik voel de spanning in mijn lijf. Daar verschijnt de neiging weer om in gedachten weg te gaan. Als ik mijn bezwaar niet uit, zal een beslissing genomen worden die ik niet in mijn team zal willen verdedigen. Mijn hartslag stijgt. De gedachten gieren door mijn hoofd. Maar tegelijk ben ik wél verrassend wakker: vlucht ik weer of blijf ik hier en doe ik mijn mond open? De tweestrijd verdubbelt mijn hartslag. Maar hoe formuleer ik mijn bezwaar? En wat zullen ze van mijn punt (en van mij) vinden. Mijn keuze staat als wegsplitsing voor mijn ogen: doe ik zoals vroeger of probeer ik wat anders en sla ik een andere weg in? Dan geef ik me over, dat lijkt gek, ik kan niet anders dan niét vluchten. Mijn mond gaat open. Ik hoor mezelf woorden spreken die ertoe doen. Ik spreek vanuit mezelf, niet over anderen. Mijn vakkennis blijkt nog heel aanwezig temidden mijn inwendig tumult. Iedereen kijkt naar mij. Ze zien me, ze horen mijn punt. Wanneer ik klaar ben, is er een kleine stilte. Die doet me even het ergste vrezen. Maar het bezwaar wordt besproken; de beslissing wordt aangepast. Ze weten niet wat er zich in mijn heeft afgespeeld. Ik heb me nooit zo vrij gevoeld.’
Wil jij aanwezig blijven? Verlang je om die andere weg in te slaan? Dan heb ik iets voor jou. Lees hier meer over Ontdek je Eigen Frequentie, een programma op jouw maat waar je van binnenuit jouw automatismen leert kennen.
Interesse, maar is er ook nu wat terughoudendheid? Neem gerust contact met me op of meld je aan voor een vrijblijvende intake. Welkom! Filip Lowette +32 475 448719 flow@lowette.be
Foto: John Benson
Comments